"... Όχι πως άλλαξε, τίποτα από είκοσι πέντε χρόνια στην έρευνα γύρω από την ελληνική γελοιογραφία, ούτε η εισαγωγή που είχα γράψει τότε για την Ιστορία της Πολιτικής Γελοιογραφίας στην Ελλάδα έχασε τη φρεσκάδα του. Από την έκδοση του πρώτου τόμου μέχρι σήμερα, το μόνο που άλλαξε ήταν η αναθεώρηση μερικών κακών εκτιμήσεων που είχα κάνει, η προσθήκη μερικών νέων δεδομένων και ο εμπλουτισμός της συλλογής με νέες άγνωστες γελοιογραφίες και περιοδικές εκδόσεις του 19ου αιώνα.

Ως "πρώτος τόμος", η έκδοση του 1975 εξακολουθεί να παραμένει η μόνη πηγή πληροφόρησης γύρω από την πρώτη περίοδο της νεοελληνικής γελοιογραφίας. Δυστυχώς, όλες οι αναφορές που έγιναν έκτοτε γύρω απ'  αυτήν, δεν προσκόμισαν κανένα νέα στοιχείο και, το χειρότερο, οι πιο πολλές δεν μνημόνευσαν ούτε καν την πηγή τους... Και απ'  αυτήν την άποψη το περιεχόμενο των έξι κεφαλαίων, θεωρημένο και εμπλουτισμένο σε τούτη την έκδοση, άνετα σήμερα εντάσσεται ως ευρύτερη "εισαγωγή" στη συνολική παρουσίαση της πορείας της ελληνικής γελοιογραφίας κατά τον 20ό αιώνα μέχρι σήμερα.

[...]

[...] η παλιά γελοιογραφία είναι εύρημα, αφού η φιλολογική της υπόσταση σκιαγραφεί ένας γεγονός και η εικαστική της ιχνογραφεί τους πρωταγωνιστές του. Τα γεγονότα που προκάλεσαν τη γελοιογραφία, πρέπει να αναζητηθούν άλλοτε στην Ιστορία κι άλλοτε στο περιθώριό της, και τα πρόσωπα που απεικονίστηκαν σ'  αυτήν, να αναγνωριστούν μεταξύ εκατοντάδων πρωταγωνιστών και κομπάρσων.

Αν επρόκειτο για απλή ερμηνεία της Ιστορίας, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα{άνω τελεία]καθώς όμως πρόκειται για χιούμορ και σάτιρα, είναι απαραίτητο ο αναγνώστης να γνωρίζει τα ήθη και το πνεύμα της εποχής, τα μεγάλα γεγονότα που τη σημάδεψαν και τα πρόσωπα που κυριάρχησαν σ'  αυτήν. Τα κείμενα και οι πλατιές λεζάντες εκπληρώνουν ως ένα σημείο αυτή την αποστολή.

[...] μπόρεσα να μαζέψω σε ηχογραφημένα ντοκουμέντα ό,τι ζωντανό είχε απομείνει από τη γενιά των γελοιογράφων του '40 και του μεταπολέμου και ό,τι ανάλογο εικαστικό και δημοσιογραφικό "ξετρύπωνα" από δημόσια και ιδιωτικά αρχεία. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθώ μπροστά σε έναν κυκεώνα από υλικό που έπρεπε να ταξινομήσω και να αποκρυπτογραφήσω, μια και η ψηφιοποίηση πέρασε ολόκληρη από τα χέρια μου [...]" (Πρόλογος του συγγραφέα, σ.8-9)