Γεραμάνης Πάνος
Γεραμάνης, Παναγιώτης (Πάνος) (Βασιλικό Χαλκίδας 17 Δεκεμβρίου 1945 – Πάργα Πρέβεζας 30 Απριλίου 2005). Δημοσιογράφος - ερευνητής - μελετητής του λαϊκού τραγουδιού.Φοίτησε στο Α΄ Γυμνάσιο Αρρένων Χαλκίδας και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο - Λύκειο Βασιλικού. Πήρε το πτυχίο από την μοναδική (τότε) δημοσιογραφική σχολή «Όμηρος». Με την δημοσιογραφία ασχολήθηκε ενεργά από την ηλικία των 16 ετών. Ανταποκριτής στη Χαλκίδα των εφημερίδων Ελεύθερος, Ομάδα και Φως. Οι πρώτες ανταποκρίσεις από ποδοσφαιρικούς αγώνες του Λήλαντα Βασιλικού και ακολούθως ρεπορτάζ και θέματα για τον Ολυμπιακό Χαλκίδας που αγωνιζόταν το 1963 στην Α΄ Εθνική.
Στον Ελεύθερο (εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα) έστελνε (1963 - 1964) ανταποκρίσεις που αφορούσαν αγροτικά και κοινωνικά ζητήματα της εποχής. Στην διάρκεια της φοίτησής του στις δύο τελευταίες τάξεις του Γυμνασίου - Λυκείου, εκτός από τις ανταποκρίσεις που έστελνε στις αθηναϊκές εφημερίδες από την Χαλκίδα, ανέπτυξε παράλληλα δραστηριότητα στην εφημερίδα Φως των σπορ στην Αθήνα όπου ως μόνιμος (και αμειβόμενος συνεργάτης) εκτός από το αθλητικό ρεπορτάζ έκανε την εμφάνισή του στα καλλιτεχνικά. Σε ηλικία 17 ετών πήρε αποκλειστική συνέντευξη για το Φως των σπορ από τον Στέλιο Καζαντζίδη. Την ίδια περίοδο αρχίζει συνεργασία με το μηνιαίο περιοδικό Φουτ Μπολ. Είναι ο μοναδικός δημοσιογράφος στον οποίο ο Στέλιος Καζαντζίδης εμπιστεύτηκε και του έδωσε 56 συνεντεύξεις από το 1963 μέχρι το 2001 που έφυγε από τη ζωή ο κορυφαίος λαϊκός τραγουδιστής. Ακόμη και την τελευταία του συνέντευξη λίγους μήνες πριν τον χαμό του ο Στέλιος Καζαντζίδης στον Γεραμάνη την έδωσε και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Τα Νέα το 2001.
Στην προτελευταία τάξη του Γυμνασίου στο Βασιλικό, το 1963, εξέδωσε μόνος του την εφημερίδα Μαθητικός Φάρος. Το 1964 εξέδωσε στην Χαλκίδα την εφημερίδα Αγροτική Φωνή. Το 1965 - 1967 υπηρετεί την στρατιωτική του θητεία στην Αθήνα όπου του δίνεται η δυνατότητα για παράλληλη δραστηριότητα στη δημοσιογραφία. Εργάζεται στο Φως, το Σούπερ - Σπορ, στα Αθλητικά Χρονικά και συνεργάζεται με το αθλητικό τμήμα της Απογευματινής και με το περιοδικό Πρώτο. Κατά τη διάρκεια της θητείας του υπηρέτησε στο Ραδιοσταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων όπου ασχολήθηκε και με εκφωνήσεις αθλητικών κειμένων. Η απόλυσή του από τον στρατό τον Μάρτιο του 1967 τον έφερε σε πολύ δύσκολη θέση αφού έναν μήνα αργότερα οι Συνταγματάρχες επέβαλε στη χώρα στρατιωτική δικτατορία και η λογοκρισία έκλεισε εννέα από τις 16 ημερήσιες πολιτικές εφημερίδες.
Μεταξύ 1967 - 1970 εργάστηκε στις Σούπερ Σπορ, Πρωτάθλημα, Βήμα των Αγγελιών, Παναθηναϊκά Νέα. Το 1970 συνεργάζεται με το αθλητικό τμήμα της Απογευματινής. Ταυτόχρονα φοιτά στη σχολή δημοσιογραφίας «Όμηρος» και αρχίζει να εργάζεται στο επαρχιακό τμήμα της Ακροπόλεως. Όσο διαρκούσε η δικτατορία, ο Γεραμάνης είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Μίκη Θεοδωράκη στο εξωτερικό ο οποίος τον εμπιστεύτηκε και του έδωσε μέσα σε δύο χρόνια (1972 - 1974) 17 πολιτικο - καλλιτεχνικές συνεντεύξεις για την εφ. Ακρόπολις και την Απογευματινή.
Στην Ακρόπολη ο Γεραμάνης γρήγορα προωθήθηκε στο ελεύθερο κοινωνικό και αστυνομικό ρεπορτάζ, για ένα χρόνο (1973) έκανε ναυτιλιακό και Πειραιώς και μετά την μεταπολίτευση μπήκε στο δικαστικό και κάλυψε (με άλλους δύο συναδέλφους του) τις μεγάλες δίκες των πρωταιτίων της δικτατορίας, του Πολυτεχνείου στο Εφετείο και αργότερα των βασανιστών του στρατού και του ναυτικού στο στρατοδικείο.
Το 1975 κάνει μεγάλες αποκαλυπτικές έρευνες: «Η Αθήνα στη λεία των ναρκωτικών», «Βρεφοπάζαρα» και οι «Νονοί της νύχτας». Για τις επιτυχίες του αυτές βραβεύεται σε δημόσια εκδήλωση με δίπλωμα τιμής και 50.000 δραχμές χρηματικό βραβείο τον Ιανουάριο του 1976 από την Ακρόπολη. Μεταξύ 1977 - 1981 εργάζεται ως επιτελικός συντάκτης ύλης στην ίδια εφημερίδα. Το 1981 ο Πάνος Γεραμάνης είναι ένας από τους πέντε δημοσιογράφους που πλαισιώνουν τον Αλέξανδρο Φιλιππόπουλο στην επανέκδοση του Έθνους. Αυτή η ολιγομελής ομάδα δημοσιογράφων πρωταγωνιστεί στην καθιέρωση της νέας τεχνολογίας (ταμπλόιντ, φωτοσύνθεση, έγχρωμα). Στο Έθνος ως β΄ αρχισυντάκτης της εφημερίδας εργάζεται ως το 1986. Από το 1982 εργάστηκε ως αρχισυντάκτης στο περιοδικό Ελληνοσοβιετικά Χρονικά. Υπήρξε συνεργάτης στο περιοδικό Ντέφι. Για ένα διάστημα, το 1986, συνεργάστηκε με την εφημερίδα Πρώτη και από τον Ιούνιο του 1986 ως το Νοέμβριο του 1987 αναλαμβάνει υπεύθυνος ύλης στην ημερήσια εφημερίδα Κέρδος. Και από το Νοέμβριο του 1987 έως τον Απρίλιο του 2005 εργάστηκε στην εφημερίδα Τα Νέα όπου κάλυπτε θέματα πολιτισμού. Κάθε Σάββατο από τις σελίδες της Ομάδας θύμιζε μέσα από την στήλη του «Για θυμήσου» στις νεότερες γενιές την εποχή που οι παλιές δόξες του ποδοσφαίρου έπαιζαν για την φανέλα. Αγάπησε πολύ το ποδόσφαιρο και φυσικά την ομάδα του, τον Ολυμπιακό, και το τραγούδι.
Είχε τιμηθεί το 1987 με κρατικό βραβείο ταξιδιωτικής λογοτεχνίας για το βιβλίο του οδοιπορικό Ρεπορτάζ από τη Σιβηρία (1986). Κυκλοφόρησε δύο βιβλία με βιογραφίες, Στέλιος Καζαντζίδης. Όταν η φωνή φτάνει το θρύλο: Ημερολόγιο τιμής (2000) και αργότερα για τον Γρηγόρη Μπιθικώτση Εγώ, ο Σερ…. Η μεγάλη του επιθυμία ήταν να γράψει για όλα όσα έζησε τα 38 χρόνια φιλίας του με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Δεν πρόλαβε. Όπως δεν πρόλαβε να κάνει και την πρώτη του τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Τζουκ Μποξ» για το λαϊκό τραγούδι, για την οποία μάλιστα είχε ετοιμάσει την πρότασή του για την ΕΡΤ.
Ο Γεραμάνης παράλληλα με το πάθος του για την έντυπη δημοσιογραφία είχε αποκτήσει κι ένα νέο μεγάλο πάθος, το ραδιόφωνο. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση τον Φεβρουάριο του 1989 στο Νεοσύστατο ραδιόφωνο του 902 Αριστερά στα FM με το «Μικρόφωνο στο τραγούδι» (Κυριακή μεσημέρι) αρχικά και λίγο αργότερα με την εκπομπή «Για τους ανθρώπους της νύχτας» (βραδινή).
Και από τον Μάρτιο του 1990 συνεργάστηκε με το κρατικό ραδιόφωνο. Στο Β΄ Πρόγραμμα (ΕΡ - 2) παρουσίαζε ανελλιπώς την καθημερινή δημοφιλή εκπομπή «Λαϊκοί Βάρδοι» απ΄ όπου είχαν παρελάσει πάνω από 220 άνθρωποι του λαϊκού τραγουδιού ξεκινώντας με ένα αφιέρωμα δέκα εκπομπών στον Στέλιο Καζαντζίδη και στη συνέχεια στον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Από τον Ιούλιο του 1994 παρουσίαζε κάθε Σάββατο και Κυριακή από την ΕΡΑ - ΣΠΟΡ την εκπομπή «Οι άσοι των γηπέδων». Και κάθε Πέμπτη βράδυ στη ζώνη 10 - 12 είχε ανοιχτή επικοινωνία με τον ελληνισμό σε όλο τον κόσμο από τις συχνότητες του Πέμπτου Προγράμματος της ΕΡΑ με τη «Φωνή της Ελλάδος».
Η εκπομπή «Λαϊκοί Βάρδοι» είχε ενταχθεί υπό μορφή σεμιναρίων στο πρόγραμμα του Κρατικού Πανεπιστημίου του Παρισιού για τους τελειόφοιτους των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας ως μία από τις καλύτερες εκπομπές του ραδιοφώνου στην Ευρώπη σε θέματα λαογραφίας, ηθογραφίας και πολιτισμού.
Στις 15 Δεκεμβρίου του 1999 ο Γεραμάνης τιμήθηκε με την ανώτατη δημοσιογραφική διάκριση, το βραβείο Μπότση για την 33χρονη προσφορά του στη δημοσιογραφία και για τις εκπομπές του στο κρατικό ραδιόφωνο για το λαϊκό τραγούδι και τον αθλητισμό (το βραβείο του το απένειμε ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωστής Στεφανόπουλος), ενώ το 2002 τον τίμησε ο δήμος Λιλαντίων Ευβοίας και το 2004 ύστερα από πρωτοβουλία του τότε προέδρου της ΕΡΤ Άγγελου Στάγκου, τον τίμησε το κρατικό ραδιόφωνο για την συμπλήρωση 15 χρόνων από την πρώτη εκπομπή των «Λαϊκών βάρδων» στον αέρα.
Εκλέχτηκε πρόεδρος του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ και μέλος και αντιπρόεδρος του Συλλόγου Λαϊκού Τραγουδιού.
Δύο μήνες πριν φύγει από την ζωή συγκέντρωσε κάποια από τα κείμενά του που είχε στο σπίτι του για τους ανθρώπους του λαϊκού τραγουδιού και τα πήγε στον εκδοτικό οίκο «Καστανιώτη». Ο ίδιος είχε δώσει τον κατάλογο με τις συνεντεύξεις και τα πορτρέτα που επιθυμούσε να συμπεριληφθούν στο βιβλίο του Η ζωή μου ένα τραγούδι στον φίλο και συνάδελφό του Βασίλη Λουμπρίνη που το ολοκλήρωσε και κυκλοφόρησε το 2007 μετά τον θάνατό του Πάνου Γεραμάνη από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ: Ρεπορτάζ από τη Σιβηρία (1986), Στέλιος Καζαντζίδης. Όταν η φωνή φτάνει το θρύλο: Ημερολόγιο τιμής, Άγκυρα, 2000× Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Εγώ, ο Σερ…., Πάνος Γεραμάνης (επιμ.), Κοχλίας, 2002
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ: Πάνος Γεραμάνης, Η Ζωή μου ένα τραγούδι, Βασίλης Λουμπρίνης (επιμ), Λευτέρης Παπαδόπουλος (εισαγ.), Καστανιώτης, 2007× Βασίλης Καρδάσης, Πάνος Γεραμάνης. Σε δρόμους λαϊκούς, Άγκυρα, 2010
Βασίλης Λουμπρίνης
Δημοσιογράφος:
